Historia ,,Złotej Piłki" Cz.6.
Cześć I:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.1.
Część II:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.2.
Część III:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.3.
Część IV:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.4.
Część V:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.5.
...
W roku 1969 nie rozgrywano Mistrzostw Europy, ani Mistrzostw Świata. Wydawało się więc, że zawodnik, który poprowadzi swoją drużynę po triumf w Pucharze Europy, będzie miał największe szanse na wygranie ,,Złotej Piłki". W Pucharze Europy nie grał natomiast świetny napastnik Luigi Riva, przez całą karierę wierny barwom Cagliari. Mimo, że po Rivę zgłaszały się europejskie potęgi, to on pozostawał lojalny drużynie z Sardynii. To przywiązanie wykluczało go z walki o największe cele, lecz trudno było go nie docenić. Tym bardziej, że w lidze włoskiej w 1969 roku został królem strzelców z liczbą 21 bramek. Luigi Riva też był więc brany pod uwagę w plebiscycie ,,Złotej Piłki".
W Pucharze Europy do bardzo ciekawego starcia doszło w ćwierćfinale. Ajax Amsterdam z 22 - letnim Johannem Cruyffem mierzył się z Benficą Lizbona dowodzoną przez Eusebio. W pierwszym meczu w Amsterdamie, Ajax sromotnie przegrał 1:3. Pewna siebie Benfica miała zwieńczyć dzieło przed własną publicznością. W Lizbonie całe show należało do nie, jak się spodziewano, Eusebio, a do młodego, piekielnie utalentowanego Johanna Cruyffa. Najpierw asystował przy bramce Inge Danielssona, a trzy minuty później sam podwyższył na 2:0. Po pół godzinie gry miał już dublet! Wtedy na dobre pokazał się światu, który mógł chórem okrzyknąć nowy wielki talent. Wynik 3:0 dawał Ajax'owi awans. I kiedy przyjezdni z Holandii już myśleli o półfinale, Benfica, za sprawą Jose Torresa, trafiła na 1:3. Taki wynik skutkował trzecim meczem. W spotkaniu na neutralnym terenie, po pierwszych 90 minutach utrzymywał się bezbramkowy remis. W dogrywce zobaczyliśmy majstersztyk w wykonaniu Ajaxu. Strzelanie otworzył sam Cruyff, a następne dwie bramki padły łupem Inge Danielssona. Benfika odpadła, a Ajax awansował do półfinału w którym zmierzył się ze Spartakiem Trnava. Ekipa Rinusa Michelsa znów wygrała 3:0, a wynik po raz kolejny otworzył Cruyff. W rewanżu Ajax niespodziewanie musiał drżeć o wynik i przegrał 0:2, ale w dwumeczu triumfował 3:2 i awansował do finału.
W drugim półfinale doszło do bardzo interesującego pojedynku. Obrońcy tytułu Manchester United mierzyli się z AC Milanem. Po stronie ,,Czerwonych Diabłów" grało aż trzech zawodników ze ,,Złotymi Piłkami" na koncie. Denis Law otrzymał ją za rok 1964, Bobby Charlton za rok 1966, a George Best za 1968. United prowadził genialny trener Matt Busby. Cały zespół był maszynką do wygrywania. Na przeciw Manchesterowi stanął AC Milan, który do półfinału przeszedł dosyć niepewnie. Wyeliminował Malmo, z którym pierwszy mecz przegrał; a także Celtic, dzięki bramce Pierino Prati'ego.
Faworytem dwumeczu były ,,Czerwone Diabły", lecz w pierwszym meczu, na wyjeździe, uległy Milanowi 0:2. W Manchesterze, na Old Trafford byli, mimo porażki w pierwszym starciu, pewni swego. Milan wyszedł defensywnym ustawieniem z pięcioma obrońcami. Poskutkowało. United strzelił tylko jedną bramkę (Bobby Charlton w 70 minucie). Milan mógł cieszyć się z finału.
W wielkim finale, 28 maja 1969 roku, na Santiago Bernabeu, przeciwko sobie zagrały dwie kompletne drużyny. Pojedynek trenerski stoczyli natomiast dwaj wybitni taktycy. Uważany za najlepszego trenera w historii Rinus Michels (Ajax) i Nereo Rocco (Milan).
Wynik meczu, szybko, bo już w ósmej minucie otworzył strzałem z ,,główki" Pierino Prati. Kolejne trafienie także padło jego łupem. Do przerwy Milan prowadził 2:0, jednak kwadrans po rozpoczęciu drugiej połowy spotkania, bramkę kontaktową ustrzelił Velibor Vasović. Kiedy Ajax uwierzył że może jeszcze odrobić straty, Milan celnie go dobił. Angelo Sormani podwyższył na 3:1, a Pierino Prati, niedługo później, skompletował hat - tricka. Dublet asyst zaliczył dyrygent gry Milanu - Gianni Rivera. Milan został klubowym mistrzem Europy 1969!
Eksperci nie mieli wątpliwości. O ,,Złotą Piłkę" za rok 1969 powalczą świetny snajper Cagliari, Luigi Riva (wspomniany na początku posta) i maestro Milanu Gianni Rivera. Ostatecznie różnicą zaledwie czterech punktów zwyciężył Gianni Rivera! Trzeba pamiętać, że w zestawieniu po raz drugi w historii znalazło się miejsce dla Polaków. Włodzimierz Lubański i Kazimierz Deyna otrzymali po jednym punkcie i znaleźli się na 23 miejscu.
źródło zdjęcia: Google grafika
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.1.
Część II:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.2.
Część III:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.3.
Część IV:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.4.
Część V:
Historia ,,Złotej Piłki" Cz.5.
...
W roku 1969 nie rozgrywano Mistrzostw Europy, ani Mistrzostw Świata. Wydawało się więc, że zawodnik, który poprowadzi swoją drużynę po triumf w Pucharze Europy, będzie miał największe szanse na wygranie ,,Złotej Piłki". W Pucharze Europy nie grał natomiast świetny napastnik Luigi Riva, przez całą karierę wierny barwom Cagliari. Mimo, że po Rivę zgłaszały się europejskie potęgi, to on pozostawał lojalny drużynie z Sardynii. To przywiązanie wykluczało go z walki o największe cele, lecz trudno było go nie docenić. Tym bardziej, że w lidze włoskiej w 1969 roku został królem strzelców z liczbą 21 bramek. Luigi Riva też był więc brany pod uwagę w plebiscycie ,,Złotej Piłki".
W Pucharze Europy do bardzo ciekawego starcia doszło w ćwierćfinale. Ajax Amsterdam z 22 - letnim Johannem Cruyffem mierzył się z Benficą Lizbona dowodzoną przez Eusebio. W pierwszym meczu w Amsterdamie, Ajax sromotnie przegrał 1:3. Pewna siebie Benfica miała zwieńczyć dzieło przed własną publicznością. W Lizbonie całe show należało do nie, jak się spodziewano, Eusebio, a do młodego, piekielnie utalentowanego Johanna Cruyffa. Najpierw asystował przy bramce Inge Danielssona, a trzy minuty później sam podwyższył na 2:0. Po pół godzinie gry miał już dublet! Wtedy na dobre pokazał się światu, który mógł chórem okrzyknąć nowy wielki talent. Wynik 3:0 dawał Ajax'owi awans. I kiedy przyjezdni z Holandii już myśleli o półfinale, Benfica, za sprawą Jose Torresa, trafiła na 1:3. Taki wynik skutkował trzecim meczem. W spotkaniu na neutralnym terenie, po pierwszych 90 minutach utrzymywał się bezbramkowy remis. W dogrywce zobaczyliśmy majstersztyk w wykonaniu Ajaxu. Strzelanie otworzył sam Cruyff, a następne dwie bramki padły łupem Inge Danielssona. Benfika odpadła, a Ajax awansował do półfinału w którym zmierzył się ze Spartakiem Trnava. Ekipa Rinusa Michelsa znów wygrała 3:0, a wynik po raz kolejny otworzył Cruyff. W rewanżu Ajax niespodziewanie musiał drżeć o wynik i przegrał 0:2, ale w dwumeczu triumfował 3:2 i awansował do finału.
W drugim półfinale doszło do bardzo interesującego pojedynku. Obrońcy tytułu Manchester United mierzyli się z AC Milanem. Po stronie ,,Czerwonych Diabłów" grało aż trzech zawodników ze ,,Złotymi Piłkami" na koncie. Denis Law otrzymał ją za rok 1964, Bobby Charlton za rok 1966, a George Best za 1968. United prowadził genialny trener Matt Busby. Cały zespół był maszynką do wygrywania. Na przeciw Manchesterowi stanął AC Milan, który do półfinału przeszedł dosyć niepewnie. Wyeliminował Malmo, z którym pierwszy mecz przegrał; a także Celtic, dzięki bramce Pierino Prati'ego.
Faworytem dwumeczu były ,,Czerwone Diabły", lecz w pierwszym meczu, na wyjeździe, uległy Milanowi 0:2. W Manchesterze, na Old Trafford byli, mimo porażki w pierwszym starciu, pewni swego. Milan wyszedł defensywnym ustawieniem z pięcioma obrońcami. Poskutkowało. United strzelił tylko jedną bramkę (Bobby Charlton w 70 minucie). Milan mógł cieszyć się z finału.
W wielkim finale, 28 maja 1969 roku, na Santiago Bernabeu, przeciwko sobie zagrały dwie kompletne drużyny. Pojedynek trenerski stoczyli natomiast dwaj wybitni taktycy. Uważany za najlepszego trenera w historii Rinus Michels (Ajax) i Nereo Rocco (Milan).
Wynik meczu, szybko, bo już w ósmej minucie otworzył strzałem z ,,główki" Pierino Prati. Kolejne trafienie także padło jego łupem. Do przerwy Milan prowadził 2:0, jednak kwadrans po rozpoczęciu drugiej połowy spotkania, bramkę kontaktową ustrzelił Velibor Vasović. Kiedy Ajax uwierzył że może jeszcze odrobić straty, Milan celnie go dobił. Angelo Sormani podwyższył na 3:1, a Pierino Prati, niedługo później, skompletował hat - tricka. Dublet asyst zaliczył dyrygent gry Milanu - Gianni Rivera. Milan został klubowym mistrzem Europy 1969!
Eksperci nie mieli wątpliwości. O ,,Złotą Piłkę" za rok 1969 powalczą świetny snajper Cagliari, Luigi Riva (wspomniany na początku posta) i maestro Milanu Gianni Rivera. Ostatecznie różnicą zaledwie czterech punktów zwyciężył Gianni Rivera! Trzeba pamiętać, że w zestawieniu po raz drugi w historii znalazło się miejsce dla Polaków. Włodzimierz Lubański i Kazimierz Deyna otrzymali po jednym punkcie i znaleźli się na 23 miejscu.
źródło zdjęcia: Google grafika
Komentarze
Prześlij komentarz