Świetny Olisadebe, historyczny Guerreiro i pechowy Cionek. Naturalizowani piłkarze w reprezentacji Polski.

Najprawdopodobniej już 12 listopada Matty Cash zadebiutuje w reprezentacji Polski. Wcześniej, a szczególnie za kadencji Franciszka Smudy, chętnie korzystaliśmy z opcji naturalizowania piłkarzy. Oto zawodnicy, którzy mając możliwość występów dla dwóch reprezentacji, z różnych względów zagrali w naszej kadrze. 

Emmanuel Olisadebe

To właśnie Olisadebe był pierwszym i najlepiej wspominanym przypadkiem wzmocnienia narodowej drużyny graczem innego pochodzenia. Urodzony w Nigerii napastnik, w 1997 roku trafił do Polonii Warszawa. Przebił się do podstawowego składu i imponował swoją grą. To zwróciło uwagę Jerzego Engela, który zainteresował się Emmanuelem. Snajper wyraził chęć reprezentowania Polski, co spowodowało nadanie mu 17 lipca 2000 roku obywatelstwa. Debiut nastąpił już miesiąc później z Rumunią. Olisadebe świetnie przedstawił się kibicom, strzelając bramkę na wagę remisu. Znakomita forma nie ustawała i następne spotkanie z Ukrainą przyniosło dublet. Nasza nowa gwiazda w wielkim stopniu przyczyniła się do awansu na Mundial 2002, zostając ex aequo drugim najlepszym strzelcem eliminacji, wyprzedzając takie sławy jak: Luis Figo, Filippo Inzaghi, Raul, Alessandro Del Piero, Ruud van Nistelrooy i Michael Owen. Za rok 2001 napastnik został doceniony zajmując 29 miejsce w plebiscycie ,,Złotej Piłki" oraz 4 pozycję w rankingu na najlepszego polskiego sportowca, przegrywając tylko z Adamem Małyszem, Robertem Korzeniowskim i Szymonem Ziółkowskim. 

Olisadebe był także podstawowym snajperem na Mistrzostwach Świata 2002. Zapisał się na liście strzelców przeciwko Stanom Zjednoczonym.

Emmanuel Olisadebe w reprezentacji Polski:

  • 25 meczów, 11 goli
  • Debiut: 16 sierpnia 2000 roku z Rumunią w wieku 21 lat, 7 miesięcy i 25 dni
  • Ostatni mecz: 28 kwietnia 2004 roku z Irlandią
  • Trenerzy: Jerzy Engel, Zbigniew Boniek, Paweł Janas
  • Zasługi: Najlepszy polski strzelec eliminacji Mundialu 2002, 4 pozycja w rankingu na najlepszego polskiego sportowca 2001 oraz 29 miejsce w plebiscycie ,,Złotej Piłki" 2001
Roger Guerreiro

Po udanej przygodzie z kadrą Emmanuela Olisadebe, osiem lat później, w 2008 roku obywatelstwo uzyskał urodzony w brazylijskim Sao Paulo Roger Guerreiro. Pomocnik od 2006 roku był zawodnikiem Legii Warszawa i wzbudził zainteresowanie Leo Beenhakkera. Roger zadebiutował tuż przed początkiem Euro 2008 w meczu towarzyskim z Albanią.

Na pierwsze spotkanie Mistrzostw Europy Guerreiro wchodził z ławki, zmieniając tuż po przerwie Macieja Żurawskiego. W drugim pojedynku zawodnik grający z numerem ,,20" wystąpił już od pierwszej minuty i po pół godzinie rywalizacji dał Polakom pierwszą bramkę w rozgrywkach czempionatu Starego Kontynentu w historii! 

Latem 2009 roku Roger przeniósł się z Legii do Aten, ale jeszcze do 2011 roku notował mecze w biało-czerwonej koszulce, gdy trenerem był już Franciszek Smuda. 

Roger Guerreiro w reprezentacji Polski:

  • 26 meczów, 4 gole
  • Debiut: 27 maja 2008 roku z Albanią, w wieku 26 lat i 2 dni
  • Ostatni mecz: 29 marca 2011 roku z Grecją
  • Trenerzy: Leo Beenhakker, Stefan Majewski, Franciszek Smuda
  • Zasługi: pierwszy gol w historii występów reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy
Ludovic Obraniak

Maszyna ruszyła i już rok po naturalizowaniu Rogera Guerreiro, polskie obywatelstwo zostało nadane urodzonemu we Francji Ludovicowi Obraniakowi. Sytuacja w jego przypadku była, jednak inna, ponieważ pomocnik miał pochodzącego z naszego kraju dziadka. Obraniak zdążył już zagrać we francuskiej kadrze do lat 21, ale ostatecznie zgłosił się do zespołu prowadzonego przez Leo Beenhakkera. 

Debiut nie mógł wyjść mu lepiej, ponieważ swoim dubletem dał nam zwycięstwo nad Grecją. Oczekiwania wobec niego były spore, bo na co dzień występował w Ligue 1, a w sezonie 2010/11 zdobył z Lille Mistrzostwo Francji. W kadrze tworzył podstawowy skład na wszystkie trzy mecze Euro 2012. W żadnym z tych spotkań nie zrobił, jednak różnicy. 

Obraniak zdecydował się zrezygnować z gry w biało-czerwonych barwach, obrażając się przede wszystkim na ówczesnego selekcjonera Waldemara Fornalika. Później wystąpił jeszcze przeciwko Szkocji i Niemcom za kadencji Adama Nawałki.

Ludovic Obraniak w reprezentacji Polski:

  • 34 mecze, 6 goli
  • Debiut: 12 sierpnia 2009 roku z Grecją, w wieku 24 lat, 9 miesięcy i 2 dni
  • Ostatni mecz: 13 maja 2014 roku z Niemcami
  • Trenerzy: Leo Beenhakker, Stefan Majewski, Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik, Adam Nawałka
Sebastian Boenisch

Boenisch urodził się w Gliwicach, ale mając rok, razem z rodziną wyjechał do Niemiec. W barwach tamtejszej kadry do lat 20 i 21 rozegrał łącznie aż 17 meczów. Występując w jednym zespole z m.in.: Manuelem Neuerem, Jeromem Boatengiem, Mesutem Özilem, Samim Khedirą i Matsem Hummelsem wygrał Euro U21. Sebastian nie przebił się jednak do seniorskiej drużyny i nie zrobił takiej kariery jak wyżej wymienieni piłkarze. Ostatecznie, w 2010 roku przyjął zaproszenie na zgrupowanie od Franciszka Smudy. Mieliśmy problem na pozycji lewego obrońcy, który Boenisch miał załatać. Jego misji nie można zaliczyć do udanych. Skończyło się na tylko 14 spotkaniach w biało-czerwonej koszulce i pełnym rozegranym Euro 2012. 

Sebastian Boenisch w reprezentacji Polski:

  • 14 meczów, 0 goli
  • Debiut: 4 września 2010 roku z Ukrainą, w wieku 23 lat, 7 miesięcy i 3 dni
  • Ostatni mecz: 10 września 2013 roku z San Marino
  • Trenerzy: Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik
Eugen Polanski

Z osobą Polanskiego było być może najwięcej kontrowersji ze wszystkich naturalizowanych zawodników. Pomocnik bowiem jeszcze w 2009 roku deklarował, że jego celem jest gra w reprezentacji Niemiec. W młodzieżowych kadrach zachodnich sąsiadów wystąpił łącznie aż 60 razy! Pomimo tego w 2011 roku przyjechał na zgrupowanie naszej kadry. Zarzuty, że zrobił to dopiero, gdy stracił nadzieję na szansę od Joachima Löwa były jak najbardziej uzasadnione. Eugen spędził u nas 2,5 roku, po czym ogłosił swoją rezygnację.

Eugen Polanski w reprezentacji Polski:

  • 19 meczów, 0 goli
  • Debiut: 10 sierpnia 2011 roku z Gruzją, w wieku 25 lat, 4 miesięcy i 24 dni
  • Ostatni mecz: 5 marca 2014 roku z Szkocją
  • Trenerzy: Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik, Adam Nawałka
Damien Perquis

W kadrze znalazł się dzięki polskim korzeniom pochodzącym od babci Józefy. Perquis w 2005 roku rozegrał trzy mecze dla francuskiej drużyny do lat 21. Nie dostał jednak zaproszenia na zgrupowanie seniorskiej ekipy ,,Trójkolorowych" i pięć lat później ogłosił chęć reprezentowania naszego kraju. Franciszek Smuda skorzystał z tej możliwości i powołał środkowego obrońcę. Zawodnik urodzony w Troyes wystąpił w pełnym wymiarze na Euro 2012, ale Waldemar Fornalik nie obdarzył go już tak wielkim zaufaniem i szybko zakończył przygodę Perquisa.

Damien Perquis w reprezentacji Polski:

  • 14 meczów, 1 gol
  • Debiut: 6 września 2011 roku z Niemcami, w wieku 27 lat, 4 miesięcy i 27 dni
  • Ostatni mecz: 6 lutego 2013 roku z Irlandią
  • Trenerzy: Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik 
Thiago Cionek

Drugi z naturalizowanych piłkarzy urodzonych w Brazylii, jednak w przeciwieństwie do Rogera Guerreiro, Thiago miał polskie korzenie w osobach pradziadka Franciszka i prababci Agaty. Cionek już od 2008 roku mieszkał nad Wisłą, bo z Clube de Regatas Brasil przeniósł się do Jagielloni Białystok. W 2014 roku za kadencji Adama Nawałki zadebiutował w reprezentacji. Pojechał na Euro 2016 (90 minut z Ukrainą) i Mundial 2018 (90 minut z Senegalem). Szczególnie źle wspomina Mistrzostwa Świata, bo był na nich autorem bardzo pechowego samobója. W kadrze sprawdził go także Jerzy Brzęczek.

Thiago Cionek w reprezentacji Polski:

  • 21 meczów, 0 goli
  • Debiut: 13 maja 2014 roku z Niemcami, w wieku 28 lat i 22 dni
  • Ostatni mecz: 20 listopada 2018 roku z Portugalią
  • Trenerzy: Adam Nawałka, Jerzy Brzęczek
Taras Romanczuk

Romanczuk urodził się na Ukrainie, ale prawdopodobnie jego przodkowie zamieszkiwali obecne polskie tereny. W 2013 roku Taras przeniósł się do Legionovii, a 1,5 roku później sprowadziła go Jagiellonia Białystok. Pomocnikowi bardzo zależało na grze dla Polski i zdobył on obywatelstwo, zrzekając się ukraińskiego. Jego historia występów w biało-czerwonej koszulce to 61 minut przeciwko Korei Południowej w meczu towarzyskim 27 marca 2018 roku. 

Taras Romanczuk w reprezentacji Polski:

  • 1 mecz, 0 goli
  • Debiut i ostatni mecz: 27 marca 2018 roku z Koreą Południową, w wieku 26 lat, 4 miesięcy i 13 dni
  • Trener: Adam Nawałka
Matty Cash

Jaką historię napisze w reprezentacji Matty Cash? Czy wpisze się w dotychczasowy profil naturalizowanego zawodnika, który w kadrze grał około 3 lata i uzbierał średnio 20 meczów? A może wyróżni się na tle innych piłkarzy i będzie liderem przez lata? Debiut już w najbliższych dniach.




Komentarze

Popularne posty