Czas na największą piątkę klasyfikacji dziesięciu najlepszych szachistów w historii! (post pod zdjęciem)
Miejsca 10-6:
10 najlepszych szachistów wszechczasów (miejsca 10-6)
5
Anatolij Karpow (ZSRR, Rosja)
Anatolij Karpow zasłynął z wielkich pojedynków z Garrim Kasparowem, ale jeszcze wcześniej był na ustach szachowego świata. W 1974 roku wygrał turniej pretendentów, mający wyłonić rywala dla Mistrza Świata Bobby'ego Fischera. Do pojedynku jednak nie doszło, bo światowa federacja nie zgodziła się na proponowane przez Fischera zmiany w regulaminie rozgrywania mistrzowskiego pojedynku. Karpow został Mistrzem Świata przez walkower rywala, ale chciał udowodnić, że nie zdobył tytułu przez przypadek. Bronił go wygrywając dwukrotnie z Wiktorem Korcznojem.
W 1984 roku, doszło do pierwszej potyczki z Garrim Kasparowem i była ona zarazem najbardziej kontrowersyjną w historii. Karpow świetnie zaczął i już po dziewięciu partiach, w serii do sześciu wygranych prowadził 4:0. Jednak przez następnych siedemnaście partii padły remisy. W końcu, w łącznie 27 partii meczu wygrał Karpow i prowadził 5:0. Seria nie zakończyła się jednak gładką wygraną starszego z Rosjan. W kolejnych 19 starciach, 18 zakończyło się remisem, a jedną partię wygrał Kasparow. W partiach numer 47 i 48 całego spotkania także lepszy okazał się Garri. Wtedy jednak mecz przerwał prezes światowej federacji unieważniając starcie w ,,obawie o zdrowie zawodników" i zostawiając tytuł przy Karpowie.
W rewanżu tytuł Karpowi odebrał ostatecznie Kasparow, a w trzech kolejnych pojedynkach o Mistrzostwo Świata tytuł bronił Garri.
Jednak po rozłamie w światowej federacji i odejściu z niej Kasparowa, na tron wrócił Karpow. Był Mistrzem w latach 1993-1999. Po ostatniej obronie tytułu, Karpow zrezygnował z dalszych pojedynków o mistrzostwo.
4
Jose Raul Capablanca (Kuba)
W 1911 roku Jose Raul Capablanca wyzwał Emmanuela Laskera na pojedynek o Mistrzostwo Świata, ale ten postawił wiele warunków na które Capablanca nie przystał. Ostatecznie do pojedynku między nimi o mistrzostwo doszło dopiero dziesięć lat później. W międzyczasie Kubańczyk wygrywał pięć dobrze obsadzonych turniejów w Nowym Jorku i zajmował drugie miejsca w Sankt - Petersburgu i Hawanie. W 1921 roku, po 27 latach panowania, z piedestału zepchnięty przez Capablankę został Emmanuel Lasker.
Od 10 lutego 1916 roku, do 21 marca 1924 roku, a więc przez ponad osiem lat, Capablanca był niepokonany.
W 1927 roku, w pojedynku o Mistrzostwo Świata Capablanca musiał uznać wyższość Aleksandra Alechina.
Pomimo tej porażki, Kubańczyk wciąż wygrywał wiele prestiżowych turniejów m.in.: w Budapeszcie (1928, 1929), Berlinie (1928), Barcelonie (1929), czy Moskwie (1936).
3
Bobby Fischer (Stany Zjednoczone, Islandia)
Fischer już w wieku 13 lat pokonał czołowego szachistę w USA, Donalda Byrne. Zrobił to w bardzo widowiskowy sposób, poświęcając hetmana by wygrać. Tą partię nazwano ,,meczem stulecia". Jako 14- latek Bobby został najmłodszym mistrzem Stanów Zjednoczonych w historii. Z następnych ośmiu edycji Mistrzostw USA, wygrał siedem.
Celem Fischera było wywalczenie prawa gry o Mistrzostwo Świata. Jego marsz po pojedynek z aktualnym mistrzem Borisem Spasskim zaczął się od wygrania turnieju międzystrefowego. Dzięki temu awansował do turnieju pretendentów. Amerykanin nie pozostawił najmniejszych szans arcymistrzom: Markowi Tajmanowi i Bentowi Larsenowi, zwyciężając aż 6:0. W decydującym starciu okazał się lepszy od Tigrana Petrosjana.
Ostatecznie do starcia o Mistrzostwo Świata doszło w 1972 roku, w stolicy Islandii Reykjaviku. Spotkanie Fischera ze Spasskim miało także duży podtekst polityczny. Mecz pomiędzy najlepszym szachistą Stanów Zjednoczonych oraz ZSRR w czasach ,,Zimnej Wojny" wzbudzał dodatkowe emocje.
Przez długi czas wątpliwe było, czy Fischer wystąpi w rywalizacji o tytuł. Stawiał wiele warunków, na czele z tymi finansowymi. W końcu, pulę podwoił niespodziewanie bankier Jim Slater. Bobby'emu i tak nie udało się przylecieć na zapowiadany termin 1 lipca, ale po kilkudniowym opóźnieniu pretendent zjawił się na miejscu.
Pierwszą partię Fischer przegrał po fatalnym występie i kliku błędach. Drugą, Amerykanin oddał walkowerem, bo nie podobała mu się gra przy wielu kamerach i chciał przenieść ją do małej sali. Spasski nieoczekiwanie zgodził się na to. Rosjanin miał świetny start, a Fischer był o krok od opuszczenia Islandii i poddania rywalizacji o Mistrzostwo Świata. Ostatecznie udało się go przekonać, by wrócił do dalszej gry.
Trzecia partia była kluczowa dla przebiegu starcia. Bobby ją wygrał, co dało mu przewagę, przede wszystkim, psychologiczną. Fischer pokonywał rywala także w 5,6,8, 10 i 13 spotkaniu, a Spasski zrewanżował się tylko w 11. Po zwycięstwie Amerykanina w 21 partii, Boris Spasski poddał cały mecz. Bobby Fischer został Mistrzem Świata.
Fischer stał się bardzo popularny i z miejsca dostał lukratywne propozycje reklamowania wielu produktów. Jednak wszystkie je odrzucił.
W 1975 roku miało dojść do pierwszej obrony tytułu Mistrza Świata przez Fischera. Gdy światowa federacja nie przystała na jego warunki rozgrywania meczu, ten walkowerem oddał miejsce na szczycie. Zajął je niedoszły rywal Bobby'ego Anatolij Karpow.
W 2005 roku Fischer przyjął islandzkie obywatelstwo. Zmarł trzy lata później w Reykjaviku.
2
Magnus Carlsen (Norwegia)
Magnus Carlsen to obecny dominator i lider światowych list.
Rekordy pobijał już jako nastolatek. W wieku 13 lat został najmłodszym arcymistrzem w historii, a jako 15 - latek wygrał Mistrzostwa Norwegii. Mając 18 lat przekroczył ranking 2800, a będąc rok starszy został liderem światowego rankingu.
W 2013 roku Carlsen wygrał turniej pretendentów, co pozwoliło mu zawalczyć o Mistrzostwo Świata. Jego przeciwnikiem był Viswanathan Anand. Cztery pierwsze partie przyniosły remis, ale w piątej lepszy okazał się Norweg. ,,Mozart szachów" zwyciężył jeszcze w szóstym i dziewiątym spotkaniu przy szachownicy. Remis w dziesiątej partii zakończył mecz. Magnus Carlsen został nowym Mistrzem Świata, ponadto drugim najmłodszym w historii.
W maju 2014 roku Carlsen osiągnął najwyższy ranking FIDE wszechczasów - 2882 punkty.
Szachista urodzony w Tønsberg jest także pierwszym zawodnikiem, który zdobył Mistrzostwo Świata w szachach klasycznych, szybkich i błyskawicznych jednocześnie.
Carlsen trzykrotnie bronił tytułu. Najpierw, w 2014 roku rozegrał rewanż z Anandem. W 2016 jego rywalem był Siergiej Karjakin, a dwa lata później Fabiano Caruana. Norweg zwyciężał za każdym razem.
W dorobku Carlsena znajduje się także wiele innych osiągnięć. Jest chociażby rekordzistą w wygranych rozgrywkach w Wijk aan Zee z liczbą siedmiu triumfów na koncie.
Warto powiedzieć, że popularny ,,Mozart szachów" w 2021 roku skończy dopiero 31 lat i ma jeszcze dużo czasu by awansować w przyszłości na pierwsze miejsce zestawienia.
1
Garri Kasparow (ZSRR, Rosja, Chorwacja)
Na samym szczycie światowych list był niemal bez przerwy (jedynie na pół roczny okres wyprzedził go raz Karpow i Kramnik) w latach 1984 - 2005. Łącznie przerodziło się to w aż 255 miesięcy dominacji. Do historii przeszły jego pojedynki z Karpowem o Mistrzostwo Świata.
Pierwsze starcie między nimi o tytuł miało miejsce w 1984 roku i przeszło do historii jako jedno z najbardziej kontrowersyjnych. W zapisie postaci Karpowa opisałem je następująco:
Karpow świetnie zaczął i już po dziewięciu partiach, w serii do sześciu wygranych prowadził 4:0. Jednak przez następnych siedemnaście partii padły remisy. W końcu, w łącznie 27 partii meczu wygrał Karpow i prowadził 5:0. Seria nie zakończyła się jednak gładką wygraną starszego z Rosjan. W kolejnych 19 starciach, 18 zakończyło się remisem, a jedną partię wygrał Kasparow. W partiach numer 47 i 48 całego spotkania także lepszy okazał się Garri. Wtedy, jednak mecz przerwał prezes światowej federacji unieważniając starcie w ,,obawie o zdrowie zawodników" i zostawiając tytuł przy Karpowie.
Kasparow żądał szybkiego rewanżu, wiedząc, że jest w stanie pokonać Karpowa, który na szachowym tronie znajdował się już przez dziesięć lat. Doszło do niego rok później. Garri dopiął swego, odwracając losy spotkania w 11,16 i 19 partii, pieczętując zwycięstwo w 24. Garri Kasparow został najmłodszym Mistrzem Świata w szachach w historii!
W 1986 roku Kasparow po wyrównanej grze obronił tytuł.
Rok później doszło do kolejnego zaciętego starcia. Karpow był o krok od powrotu na szczyt. W ostatniej, 24 partii meczu, Kasparow musiał wygrać, jeśli chciał utrzymać mistrzostwo w swoich rękach. Garri pokonał swojego rodaka i dokonał drugiej obrony.
Na trzecią przyszedł czas w 1990 roku i był to jego ostatni mecz o Mistrzostwo Świata przeciwko Karpowi. Znów lepszy okazał się Kasparow.
W 1993 roku doszło do rozłamu światowej federacji z największym szachistą Garrim Kasparowem, który powołał do życia konkurencyjną organizację. I to właśnie pod jej szyldem Kasparow jeszcze przez siedem lat piastował funkcje Mistrza Świata. W tym okresie czasu wygrał dwa mecze o tytuł z Nigelem Shortem i Viswanathanem Anandem. W 2000 roku uległ Władimirowi Kramnikowi, ale jeszcze do pierwszego kwartału 2006 roku Kasparow pozostał liderem światowych list.
W 2014 roku Garri Kasparow przyjął chorwackie obywatelstwo.
Komentarze
Prześlij komentarz